عاشقانه - زیست شناسی

ای من فدای چشمانت یار تک، نگارم

از قرنیه گرفته، تا مردمک، نگارم

من چون خمیر نانم، تو مثل سرویزیا*

بی تو زده تمامِ، جانم کپک**، نگارم

در حسرتم درآرم، دل از عزا رسان یک

تکه از آن کبد* را، ای دخترک، نگارم

عشقت فرو شد و رفت در مغزم و نورون هاش

تا زد برادر تو من را کتک نگارم

تا سمت دستت آمد، دستم زروی غفلت

جیغی زدی که خورد این صفرا# ترک نگارم

فک و دماغ و چشم و ابرو و گوش و گونه ت

زیبا و بی نیاز است، از هر بزک نگارم

من عاشق تو ام از هر بافتی و عضوی

تا روی قشر بینی، هر یک مژک، نگارم

یا این همه تفاسیر از زور این تورم

هستم برای وصلت، من دوبه شک، نگارم

 *قارچ مخمر نان

**نوعی قارچ

# زهره

یاسر پناهی فکور